Dinsdag 24 juli vertrek ik al bijtijds richting ingang van het Kielerkanaal. Onderweg in de Kielerbocht liggen ineens gele tonnen met de tekst sperrgebiet (verboden gebied) erop. Ze liggen vanaf de westkant tot bijna de oostkant en zorgen bij iedereen voor verwarring. Met een flinke lus kan ik er omheen varen. Later hoor ik dat daar een bom uit de tweede wereldoorlog is gevonden. Bij de sluizen eerst naar de kant om de kanaalgelden te betalen, bij een automaat gaat dit vlot. Ik betaal voor gedeeltelijk tarief €7,- omdat het plan is om de Eider op te gaan. Met een groot aantal jachten wachten we ruim een uur voordat we samen met drie grote jongens mee mogen schutten. Eenmaal op het kanaal tuf ik onder de brandende zon met matige snelheid richting Rendsburg. Ik wil weer een paar dagen in de haven van Büdelsdorf blijven liggen.
De volgende dag weer erg heet, maar na de middag regen. Je zou vergeten wat dat ook weer is na zo een lange droge periode. De druppels verdampen gelijk op de hete betonnen steiger.
Achter me ligt de zeilboot Pöttchen van Gerd en Monika. Het blijkt dat ze niet verder kunnen omdat hun motor iedere keer uitvalt. Ze hebben in een eerdere haven voor €500,- laten repareren. Er is een nieuw filter geplaatst en vanwege dieselbacterie is de opvoerpomp schoongemaakt. Gerd is al de hele dag in de hitte bezig om de boel ontlucht te krijgen maar krijgt de motor niet aan de praat. Ook maar gekeken en na zeer lang pompen met het opvoerpompje loopt de motor. Na ongeveer 10 minuten stopt de motor en zijn beide filters volledig leeggezogen. Lucht is de eerste gedachte en na het uit elkaar halen van het voorfilter blijkt inderdaad een afdichting verdraait te zijn. Weer in elkaar en weer krijgen we de motor aan de praat. Vanwege BBQ met dochter laat ik Gerd met draaiende motor alleen erop vertrouwend dat de oplossing is gevonden. Helaas blijkt dit niet zo te zijn. Ik spreek af dat we later nog een poging zullen wagen. Even later komt Gerd vertellen dat ze de volgende morgen door een werf aan de overkant opgehaald zullen worden voor reparatie. Voor mij prima, dat zijn de experts die ook de juiste spullen hebben om gericht te kunnen foutzoeken.
De ene bui was een aankondiging voor meer regen. Er komt een stevige onweersbui aan. Bij dochter alle stormbanden en scheerlijnen die we konden vinden aan de voortent bevestigd. De grond zit vol met stenen waardoor de haringen maar matig houden en de wind staat recht voor op de tent. Hoe gaat dit aflopen?
Het wordt bijna donker en de eerste druppels vallen en ook de eerste donderslagen zijn te horen. Ineens zet de wind aan en ik ga snel naar de caravan om de schade daar te beperken. Rapide ligt met vier lijnen hoger wal, die kan wel een stootje hebben.
Mijn dochter is even buiten en roept dat alle boten enorm tekeer gaan, dat is vreemd, want in de voortent merken we niets. Blijkt dat de wind 180° gedraaid is en zeker tot 9 Bft is aangewakkerd. De boten worden tegen en bijna op de lage steiger gedrukt. Het regent, inmiddels grote hoeveelheden warm water, lekker verfrissend, maar wel tot op de huid nat. Ik prop alle fenders die ik heb tussen de boot en steiger en leg nog twee extra landvasten. Rapide ligt goed. Op andere boten gaat het minder, van een fransoos wordt de zware houten bijboot op de steiger gezet. Samen met Marinus van de boot voor ons redden we een boot die met twee veel te kleine fenders tegen de steiger aan ligt te bonken. Alles van de andere kant erbij, maar veel schade in de vorm van krassen en deuken kunnen we niet voorkomen. Je maakt wat mee zo.
Aan de andere steiger is een rolfok losgekomen en met grote knallen slaat het zeil in de wind. Met de haven meester en een behulpzame Duitser gaan we het zeil redden. Op de boot proberen we een val om de fok te wikkelen. Deze is tekort en de Duitser gaat in de kuip deze losmaken. Gaat ineens het Luik open en een jongeman komt tevoorschijn alsof er niets aan de hand is. We geloven niet wat we zien. Ondenkbaar dat je je eigendom zo kapot laat gaan. We hebben er maar hartelijk om gelachen.
Caravan en Rapide geen schade.
De volgende dag komen Gerd en Monika terug, zelf varend. Wat bleek, de dure eerdere monteur had een terugslagklepje niet terug in de opvoerpomp geplaatst. Verbazend dat ze nog zover zijn gekomen.
Met mijn dochter en kleinkinderen zijn we met de trein over de Schleife en de brug over het Kielerkanaal gegaan. Een hele ervaring om zo hoog te klimmen met een trein. echt een aanrader
We hebben kaartjes voor het eerstvolgende station Schülldorf. Echt midden in.....niets! De trein terug gaat pas na 45 minuten. Ff wachten dus.
Nog één dag en dan ga ik ook vertrekken na ruim een week zou je bijna wortel schieten. Veel boodschappen en diesel ingeslagen, klaar voor vertrek.
Vanuit centrum Rendsburg komt een grote zeilboot op de steiger aangevaren hij stuurt aan op de ruimte tussen Rapide en een Canadees achter mij. Echter in een ruimte van krap 15 meter past geen bijna 20 meter zeilboot. De oudere heer legt de boot stil op enige afstand van de steiger om te beslissen hoe verder. Vooraan is ruim plek maar hij reageert te traag. De stevige aanlandige wind drukt zijn boot tegen Rapide en de Canadees aan. Rapide kraakt onder de druk van dit grote zware schip. Vertwijfelt drukt de schipper op de knop van de boegschroef maar krijgt de boot niet van de kant. Met veel assistentie weten we uiteindelijk zonder verdere schade de boot aan de steiger te krijgen. Eerste inspectie laat buiten een losgelaten stootrand geen schade aan Rapide zien. Toch maar opgegeven bij verzekering, je weet maar nooit.
Route van Olympiahafen vertrek 24 juli 09:45 u aankomst Büdelsdorf 17:00 u, afstand: 25,8 NM totaal: 1137,2 NM.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten